Sjef L.L.J. Lindelauf

 

 

 

De naam van Jozef (Sjef) Lindelauf staat op het monument onder de tekst ‘voor het vaderland’. Hij werd op 11-3-1920 geboren in Ubachsberg. De familie Lindelauf verhuisde al spoedig naar Winthagen waar zij een kalkbranderij en het plaatselijke café exploiteerde. Sjef werd, samen met zijn broer, lid van de Koninklijke schutterij St. Sebastianus van Voerendaal. Bij het begin van de oorlog was Sjef dienstplichtig soldaat. Hij nam deel aan de gevechten bij de Grebbeberg. Hij overleefde deze. Aan het einde van de oorlog ging hij bij de OD, de Ordedienst, die onder meer tot taak had om na de bevrijding de orde te handhaven en om chaos te voorkomen. Dit verklaart ook waarom in de officiële stukken staat vermeld dat L.L.J. Lindelauf is omgekomen in de functie van ‘hulp-gendarme’. Een verslag van zijn begrafenis vonden wij in het Limburgs Dagblad van 7 december 1944. Opmerkelijk is dat zowel op het bidprentje als in het krantenverslag gesproken wordt over een noodlottig ongeval. Echter, in het dagboek van Pastoor Kremer, de toenmalige pastoor van Ransdaal, lezen wij dat hij werd doodgeschoten. Deze lezing werd bevestigd door Lieske, de zus van Sjef. Ondanks heel veel speurwerk is het ons heel lang niet gelukt om de juiste toedracht van het ‘ongeluk’ te achterhalen. En ook was er geen verklaring te vinden voor het feit dat op het monument is vermeld dat Sjef is overleden in Klimmen terwijl hij in werkelijkheid is gestorven in het ‘Amerikaans noodlazaret’ in Heerlen.

Archieven van de Kon. Marechaussee, van het Ministerie van Defensie, van het Openbaar Ministerie, nergens bleek informatie voorhanden en bleef de dood van Sjef een mysterie. Totdat zich iemand meldde, die het verhaal kende. Sjef was gewapend op patrouille in Ransdaal. Hij werd daar door Amerikaanse militairen voor een achtergebleven Duitser aangezien en werd neergeschoten. Toen de Amerikanen hun vergissing bemerkten hebben zij Sjef met spoed overgebracht, niet naar het ziekenhuis, maar naar hun eigen noodlazaret in Heerlen. Bij aankomst bleek hij te zijn overleden. Voor zus Lieske werd hiermee na 75 jaar ook duidelijk waarom op de avond van het overlijden van haar broer ’s avonds hoge Amerikaanse militairen naar Winthagen kwamen om de familie te condoleren en waarom bij de begrafenis tientallen Amerikaanse militairen aanwezig waren. Voor ons werd het duidelijk waarom wij in alle Nederlandse archieven geen informatie konden vinden. Wij hadden bij de Amerikanen moeten zoeken.

 

Tekst: Wil Maassen

 

 

Krantenartikelen

 

Bidprentje

 

Top